Ingetogen 4 mei met indrukwekkend toneel na afloop

De herdenkingen op 4 mei zijn ook in 2019 ingetogen verlopen. Ondanks het natte en kille weer was het Woerdense publiek in grote aantallen naar de Meeuwenlaan gekomen om de doden te herdenken.

Voorafgaand aan de plechtigheid daar vond een herdenking plaats bij het ´namenmonument´ op de Algemene Begraafplaats.

Hier las burgemeester Victor Molkenboer de namen van de 36 omgekomen (niet-Joodse) Woerdenaren voor. De herinnering aan de veertien Joodse inwoners van de stad die tijdens de Duitse bezetting werden weggevoerd en die niet terugkeerden, werd twee dagen eerder levend gehouden tijdens de jaarlijkse herdenking op Jom Hasjoa.

Voor elk van de 36 werd een rode roos gelegd door leden van scouting Woerden. Aansluitend werden kransen en bloemstukken gelegd door vertegenwoordigers van het gemeentebestuur, de veteranen, de Bond van Wapenbroeders, de nabestaanden, de Molukse gemeenschap en het bestuur van de Stichting 4 en 5 mei Woerden.

Bij de gedenknaald aan de Meeuwenlaan was daarna de eigenlijke dodenherdenking. De jarenlange Woerdense traditie is dat hier bloemen worden gelegd in stervorm rond het monument en dat na de twee minuten stilte vredesduiven worden gelost, de vrijheidsvlam gaat branden en het Wilhelmus klinkt. Jeugddichter Klaartje Mengering las een zelfgeschreven gedicht voor, waarna burgemeester Molkenboer in zijn toespraak wees op het gevaar dat ook vandaag de dag individuen en groepen uit de samenleving uitgesloten kunnen worden en dat waakzaamheid tegen intolerantie en aanslagen op de vrijheid nog altijd geboden is.’

Voor de tweede keer was er, ná deze herdenkingen, een voorstelling in Het Klooster. In het kader van “Theater na de Dam” hebben zestien jongeren onder leiding van regisseur Sanne Dorrepaal een theaterproductie gemaakt, gebaseerd op verhalen over en uit de Tweede Wereldoorlog. Onder de titel ‘Wat je niet weet, kun je ook niet vertellen” werd ditmaal het lot van de Joodse onderduikers in het pand van melkslijter Jan van Elk aan de Rijn(straat) ten tonele gevoerd. De voorstelling eindigde met een stille tocht naar het betreffende woonhuis. Daar werden brandende kaarsen geplaatst en bleek een aantal van de acteurs achter de ramen van het vroegere onderduikpand te staan. Die apotheose werd door de meeste aanwezigen als indrukwekkend ervaren.

Fotoreportage: Hanspieters.nl